Landschaps­architect aan het woord

Els van der Weijde van bureau WEIJDE is als Tuin- en Landschapsarchitect samen met haar team verantwoordelijk voor het ontwerp van de buitenruimtes die een zeer belangrijk onderdeel van Zuydpolder vormen. Zowel onder de natuur op en rond de erven, áls onder ‘Het Landschap’, zoals zij het zelf noemt, staat hun handtekening. In dit interview licht zij de keuzes toe die zij maakte bij het ontwerpen van de erven.

Els: “Onze opdracht voor Zuydpolder was om de erven zo te ontwerpen dat ze zowel esthetisch als functioneel passen in het omringende landschap. Het idee van het project was al om in erfstructuren te werken, wat landschappelijk gezien een logische keuze is.” Zij vervolgt: “Wat elk erf echter bijzonder maakt, is de manier waarop het zich voegt naar het omliggende landschap. De erven zijn als het ware eilandjes in het groene gebied. Zo blijft de samenhang met het landschap behouden. Door lijnen, zoals boomstructuren en beplanting, door te trekken tussen de kavels, zorgt het voor een natuurlijke overgang. Dit geeft de bewoners een gevoel van ruimte, maar ook van verbondenheid met de natuur en met elkaar.”

“Eén van de grote uitdagingen was om balans te vinden tussen privacy en gemeenschapszin”, legt Els uit. “Ik wil dat bewoners van Zuydpolder zich vrij voelen om contact te maken met elkaar, zonder dat hun privacy in het gedrang komt. Daarom heb ik geprobeerd op elk erf een variatie aan functies te creëren. Denk aan plekken waar bewoners elkaar spontaan kunnen ontmoeten, zoals een gezamenlijke moestuin of een centrale grasvlakte met speelruimte voor kinderen of zitplaatsen voor ouderen. Tegelijkertijd hebben we gezorgd dat elke woning een eigen stukje groen heeft, vaak met een prachtig uitzicht op het omliggende landschap.”

Els: “Toekomstbestendigheid is een belangrijk aspect in ons ontwerp. Zuydpolder is bedoeld als een plek waar mensen van verschillende leeftijden en achtergronden samenleven. Dat betekent dat de erven toegankelijk en aantrekkelijk moeten zijn voor zowel jonge gezinnen als senioren. Zo hebben we bijvoorbeeld extra aandacht besteed aan de toegankelijkheid van de openbare ruimtes en hebben we gezorgd voor centrale parkeerplaatsen: zo blijven de erven zelf zo groen mogelijk. Ook is er ruimte voor initiatieven van de bewoners zelf, zoals een gezamenlijke moestuin, wat weer bijdraagt aan de sociale cohesie.”

“Het landschap rondom Zuydpolder is van oudsher een Nederlands weidelandschap, met sloten en groene grasvelden”, zegt Els. “Dat hebben we zoveel mogelijk behouden en versterkt door bomen en struiken toe te voegen die goed passen bij het klimaat en de bodem. We hebben gekozen voor Nederlandse soorten, maar ook voor soorten die bestand zijn tegen wisselende natte en droge periodes. Daarnaast heb ik gekeken naar de wijze waarop mensen zich door het landschap bewegen.”

Els, tot besluit: “Wat ik het mooiste vind, is de manier waarop de erven geïntegreerd zijn met het landschap, maar ook met elkaar. Het ontwerp biedt veel ruimte voor variatie en creativiteit. Tegelijkertijd straalt elk erf een gevoel van eenheid uit. Er is veel aandacht besteed aan zichtlijnen, zodat bewoners altijd het gevoel hebben dat ze onderdeel zijn van iets groters. En het uitzicht over het typische Nederlandse landschap vanuit de achtertuinen is fantastisch. Dit is echt een plek waar mensen in harmonie met de natuur kunnen wonen!”